zondag 12 maart 2017

Tandarts

Het werd hoog tijd om weer een keer naar de tandarts te gaan. Het eerste jaar dachten we: dat doen we wel weer als we in NL wonen. De rekeningen van tandartsen en dokters zijn hier zo hoog, dat je het liever even over slaat. Maar goed nu we hier alweer 1,5 jaar wonen, moeten we er toch een keer aan geloven. En inmiddels zijn we er achter gekomen dat we, via Alberts werk, een tandartsverzekering hebben, dus de ergste kosten zijn daarmee niet voor onze eigen rekening.

Dus gezellig allemaal op dezelfde dag naar de tandarts. Daar mag je wel even tijd voor uit trekken. We hebben allemaal tussen de drie kwartier en een uur in de stoel gezeten. En dat voor alleen maar 'controle', tenminste dat dachten wij.
Er werd rustig de tijd voor je genomen, alle tijd voor een gezellig praatje. Vervolgens foto's gemaakt en daarna werd het gebit grondig schoongemaakt door de mondhygieniste. En dat was echt niet alleen doordat we zolang geen tandarts hadden gezien. In NL wordt het tandsteen ook wel verwijderd, maar niet zo grondig als hier. En zeker de kinderen werden veel uitgebreider bekeken dan we gewend zijn.
De tandarts kwam op het eind nog even binnen om de bevindingen te horen en zijn oordeel te geven. Resultaat was wel dat we allemaal nog een keer terug mochten komen: een oude gebroken vulling, dan wel een gaatje.
Gelukkig konden deze afspraken ook weer snel ingepland worden. Dus inmiddels hebben we allemaal alweer voor de 2e keer in de stoel gezeten.
Ook hiervoor werd weer rustig de tijd genomen en alles werd heel zorgvuldig gedaan. Voor mij nieuw om een verdoving te krijgen voor een vulling (de oude mocht er eerst uit...). In NL wordt gevraagd of je een verdoving wilt, hier gebeurt het gewoon. Als je wilde, kon je lekker tv kijken terwijl ze met je gebit bezig waren. Dus Jarne keek naar de voetbalwedstrijd Bayern Munchen - Arsenal en Byrthe kon daarna vertellen wat de einduitslag was en naar het interview met Arjen Robben luisteren.

Als je ziet hoeveel tijd er per persoon werd besteed, is het ook niet zo vreemd dat de rekening veel hoger was dan we in NL gewend zijn. Gelukkig zijn we dus verzekerd. Ik denk dat onze eigen bijdrage hier, ongeveer even hoog is als de rekening die we in NL betalen zonder tandartsverzekering.
Opvallend vond ik trouwens ook dat we nauwelijks hoefden te wachten. De afspraken worden ruim gepland, zodat we steeds precies op tijd (of zelf iets eerder) aan de beurt waren.

In ieder geval weer een ervaring rijker en we kunnen er allemaal weer even tegen......



Geen opmerkingen:

Een reactie posten