Heerlijk herfstweer

Wat hebben we hier toch een prachtige herfst! (in NL nu ook, hoorde ik)

De lucht is strakblauw en meestal ik het overdag een graad of 15 met soms een uitschieter naar boven. Afgelopen woensdag hebben we één slechte dag gehad. Het heeft 24 uur lang bijna onafgebroken geregend met af en toe een stortbui, waarbij het water over de weg stroomde. Hierdoor zijn er heel veel bladeren naar beneden gekomen. Maar gelukkig zijn er ook genoeg in de boom blijven hangen, zodat we nog steeds van een prachtig kleurenpalet kunnen genieten. Al die gekleurde bladeren op de grond hebben ook wel wat. Vanochtend hardgelopen, o.a. in Ramapo Valley, prachtig natuurgebied. Heerlijk om door die laag knisperende bladeren te rennen!
Ramapo Valley is de afgelopen weken een paar keer dicht geweest, omdat de beren 'ongewoon' gedrag vertoonden en het niet veilig was om daar te wandelen. Helaas hebben ze vier beren afgemaakt. Het probleem is waarschijnlijk dat mensen de beren te eten geven, waardoor de beren niet meer bang zijn en dat levert problemen op..... Hier in huis hele gesprekken over gevoerd. Want het blijft raar dat de beren worden afgemaakt, terwijl mensen de oorzaak zijn van het probleem. M.n. Jarne maakt zich daar erg druk over. Vorig jaar is er iemand omgekomen door een aanval van een beer, waardoor ze nu extra alert zijn. 

Tijdens mijn rondje rennen zag ik dat de tuinmannen weer erg actief waren. I.t.t. in NL ben je hier een uitzondering als je je eigen tuin bijhoudt. Hiervoor worden de 'landscapers' ingehuurd. De tuinen zijn in het algemeen erg groot, dus zo gek is het niet. Ze zijn vaak met 3 of 4 man aan 't werk en komen voorrijden met een grote pickup truck en een meterslange kar erachter, waar allerlei machines uit tevoorschijn komen. Nu is het vooral de tijd van de bladblazers. Een mooie klus, want het levert een metershoge berg aan bladeren op. 

Gisterochtend lag de auto ook onder een bladerdeken. Die heb ik eerst maar bladervrij gemaakt voor ik instapte. Een mooie oefening voor als de sneeuw gaat komen......

Rijbewijs en supermarkt

Goed nieuws: ik heb mijn New Jersey rijbewijs binnen!
In mijn vorige blog heb ik geschreven welke hobbels ik allemaal tegenkwam. 
Gelukkig had de bank snel een debitcard voor me geregeld en konden Albert en ik afgelopen vrijdag opnieuw naar een MVC-office. Deze keer waren alle papieren in orde, maar was er een andere kink in de kabel: de verbinding met het immigratiebureau lukte niet..... Ik dacht even 'daar gaan we weer....', maar toen we een uur later terugkwamen was het euvel opgelost en mocht ik mijn theorie-examen maken. Dat ging gelukkig goed (wel blij dat ik me goed had voorbereid) en dus kon ik de deur uitlopen met mijn 'NJ auto driver license'.

Boodschappen doen in de supermarkt is nog steeds geen hobby van mij. Ik blijf het lastig vinden om met het aanbod hier goede inkopen te doen en lekkere maaltijden te maken. Eigenlijk raar, want het aanbod is vele malen groter dan in Nederland (of misschien is dat het probleem), maar de producten zijn anders. Zo is er een enorm aanbod aan diepvriesproducten, daar houd ik helaas niet zo van. Al die kant-en-klaar maaltijden zijn niet mijn ding. Ik heb liever vers, maar dat aanbod vind ik wat tegenvallen. Zeker als ik ook nog een beetje op de prijs wil letten. Ach....misschien ben ik gewoon teveel vastgeroest in het Nederlandse aanbod..... langzaamaan verandert dat wel..... Het Nederlandse brood en Nederlandse kaas blijven we wel missen. Af en toe bak ik zelf brood, dat is in ieder geval lekkerder dan het Amerikaanse brood.

Van elke winkel is het handig om een pasje te hebben. Alleen met een pasje kun je gebruik maken van aanbiedingen en spaar je om korting te krijgen. Een pasje is meestal een kleine 'bagtag'. Deze kun je aan een sleutelhanger hangen. Ik heb inmiddels een aardige bos verzameld. Als ik een keer mijn pas vergeet, dan kan ik mijn telefoonnummer intoetsen. Dat is wel zo handig.
Dat Amerika een 'couponland' is, had ik al wel eens gehoord. Een klein stukje daarvan ervaar ik nu ook. Via de website van de supermarkt kun je bijv. digitale coupons downloaden (worden automatisch op je pasje gezet). Dat heb ik inmiddels geleerd. Steevast wordt er bij de kassa gevraagd of ik coupons heb, dus ook op andere manieren zijn coupons te krijgen. Bijv. in krantjes die je in de brievenbus krijgt, soms een coupon na afrekenen bij kassa, maar er zijn waarschijnlijk nog veel meer manieren. Geen idee.... 

Toen Byrthe laatst de bespanning van haar tennisracket kapot sloeg, werd mij verteld bij welke sportwinkel ik een nieuwe bespanning kon regelen. En.... werd er bij verteld.... kijk eerst op internet als je naar die winkel gaat, want er is altijd wel een coupon te vinden. Je moet nooit ergens het volle bedrag voor betalen. Ik heb wel even gezocht (maar niet gevonden). Het nadeel van dit soort dingen is dat je daarna ook bestookt wordt met reclame-mail. Zit ik niet echt op te wachten....

Iets anders dat mij opvalt in de supermarkt: plastic tasjes. Ik las laatst in de krant dat in Engeland betaald moet gaan worden voor plastic tasjes. Dat zou hier een goudmijn zijn!
In de supermarkt worden de boodschappen meestal voor je ingepakt (luxe!). Je mag kiezen tussen papieren en plastic zakken, maar papier in plastic is ook een optie. Er worden veel tasjes gebruikt: vlees gaat altijd in een apart tasje, met 1 gallon melk is er weer een tasje gevuld. De tasjes kun je na gebruik weer inleveren bij de supermarkt, deze worden gerecycled. In het begin namen we wel eens onze eigen boodschappentassen mee, maar dat werd meestal niet gewaardeerd. Zelfs bijna ruzie om gekregen. Toch ben ik er onlangs weer mee begonnen en ik kreeg zelfs een compliment van een inpakker. Voorlopig houd ik het maar op een combinatie van eigen tassen en supermarkt-tasjes......

Zucht.....

Tja, af en toe heb je van die dingen, dat je even een paar keer diep moet zuchten.....

Als je in New Jersey gaat wonen, is het verplicht om binnen 60 dagen je New Jersey rijbewijs te halen. Voor mij betekent dat een theorie-examen doen, waarbij je min. 40 van de 50 vragen goed moet hebben. Lijkt erop dat dat prima binnen 60 dagen te regelen is, maar helaas...... zo makkelijk is het niet....

Voor het examen moet ik wel even leren, want naast vragen over verkeerssituaties krijg je  ook vragen over: hoogte van boetes, aantal dagen gevangenisstraf bij overtredingen, aantal dagen community services bij overtredingen, regels rond rijbewijs halen als je 16, 17 of 18 en ouder bent, stop- en parkeerafstanden van kruispunten, brandkranen, zebrapad, etc., situaties rond schoolbussen, ..... Toch even stampen dus en dan maar hopen dat er niet teveel van dit soort vragen in het examen zitten.....

Maar.... inmiddels heb ik het gevoel dat het verzamelen van de juiste papieren, voordat je examen mag doen, het grootste struikelblok is.
Mijn eerste struikelblok was het aanvragen van mijn social security number. In een eerder blog heb ik al verteld dat het aanvragen een hele onderneming is. Na aanvraag krijg je binnen een maand je social security card in de brievenbus. Helaas.... na 6 weken had ik nog steeds niets binnen, dus maar weer terug naar het aanvraagkantoor. Wat bleek: ik lag nog op de stapel, ze vonden mijn aanvraag lastig: ik heb namelijk 3 voornamen i.p.v. de gebruikelijke 2 in de VS. Drie voornamen pastte niet in het aantal beschikbare 'hokjes'.... Maar... binnen een week zou ik mijn card ontvangen. Helaas..... na 1,5 week maar weer eens gebeld..... 'ja, de kaart komt er echt aan....'. Kortom: 2 maanden na de aanvraag had ik dan eindelijk mijn social securtiy card binnen.

Dus .... op naar mijn rij-examen. Even een weekje geleerd en oefenvragen gemaakt en op naar een MVC-kantoor (Motor Vehicle Commission). Dit was afgelopen dinsdag.
Na een half uur in de rij (toch best een beetje zenuwachtig voor het examen), bleek bij de balie dat ze bij dit kantoor geen testcentrum hadden. Mijn eigen schuld natuurlijk, niet goed gekeken op internet, was er te gemakkelijk vanuit gegaan dat ik bij elk kantoor mijn examen kon maken.
's Middags naar een ander kantoor (half uur rijden) met mijn stapel papieren:
paspoort en visum, social security card, creditcard op mijn naam, bewijzen (officiële brieven) dat ik op mijn huidige adres woon, nederlands en internationaal rijbewijs.
Helaas.... 'u mag geen examen maken, want met een L2-visum (dat ik heb) moet ook het L-1 visum (dat Albert heeft) getoond worden'. Oftewel: u moet terugkomen samen met uw man en zijn paspoort/visum.
Afgelopen vrijdagochtend samen met Albert naar de MVC. Alle papieren weer mee incl. Alberts paspoort en visum. Wederom..... 'u mag geen examen maken, want u moet een debitcard of een health Insurance card op uw naam laten zien'.
Ik heb wel een creditcard op mijn naam, maar geen debitcard. Heb ik ook niet nodig, want hier is het normaal dat je alles met creditcard betaald.
Een health insurance card heb ik ook nog niet, omdat ik daar voor mijn social security number moest hebben. Dit nummer is inmiddels wel bekend bij de health insurance, maar een kaart heb ik nog niet ontvangen.
We hebben nog geprobeerd de supervisor van de MVC te overtuigen om me toch examen te laten doen, maar helaas ze was onverbiddelijk. Geen debitcard en geen health insurance card is geen examen. Behoorlijk gefrustreerd weer vertrokken en naar de bank gegaan om een debitcard aan te vragen. Over 2 weken heb ik die in huis en kan ik weer een poging doen om mijn theorie-examen te maken......  Met een beetje geluk valt de health insurance card eerder in de brievenbus...

Ik geloof dat ik een volgende keer zenuwachtiger ben voor de controle van mijn papieren dan voor het examen. Nu maar hopen dat ik het examen wel in één keer haal, anders moet ik weer 2 weken wachten om het examen opnieuw te mogen doen..... 

'real New York feeling'

En...... we kunnen weer een echte Amerikaanse ervaring aan ons rijtje toevoegen:

gisterochtend (zondag) na een klein ontbijtje in de auto gestapt. Drie kwartier later de auto geparkeerd naast Central Park. Op zondagochtend is er prima een parkeerplek te vinden en nog gratis ook! Daarna met zijn vieren door het Central Park gerend: heel gaaf! Een topbelevenis! Gaan we zeker vaker doen. Daarna Manhattan in gelopen en onszelf getrakteerd op een vroege lunch. En in de auto over Broadway weer richting huis (er moest 's middags nog gebaseballd worden). Een topochtend!

Zoals ik in mijn vorige blog schreef, worden steeds meer tuinen versierd in Halloweenstijl (en herfstversieringen). Dus ook onze tuin moet er aan geloven.

Zaterdag naar een 'pumpkinfarm' geweest. Pompoenen in alle soorten en maten, halloween- en herfstversieringen, een freshmarket (verse groenten en fruit, m.n. appels), maar je kunt er ook een rondje op een boerenkar maken en door een doolhof lopen. Er komen veel mensen op af, stonden zelfs mensen het verkeer te regelen richting de parkeerplaats.

eindpunt doolhof

 

op dak pumpkinfarm

 Wij hebben uiteraard ook inkopen gedaan en daarna onze tuin een beetje aangekleed.

Had in vorige blog beloofd nog een foto van een 'toptuin' te plaatsen:

 

En vanavond gaan we weer een sportervaring aan ons lijstje toevoegen:

een basketbalwedstrijd in Madison Square Garden (New York): 

NY Knicks vs. Philadelphia 76ers. Eens kijken hoe de sfeer bij basketbal is..... 

 

Het 'gewone' leven

Ook hier heeft inmiddels het 'gewone' leven zijn intrede gedaan:
kinderen elke dag naar school en Albert aan 't werk. En ik heb mijn eigen beslommeringen.
Vandaag de eerste dag sinds we hier zijn dat ik niks op het programma heb staan. Dat is even wennen..... hoe lang zal dit wel niet geleden zijn? Voor mijn gevoel jaren geleden.....
Vanochtend kinderen naar school gebracht en daarna met kopje koffie uitgebreid de krant gelezen. Ook wel een keer lekker. En nu tijd voor een nieuw bericht op mijn blog.

Deze week de eerste volledige schoolweek. Tot nu toe hadden de kinderen elke week wel een vrije dag. Albert is deze week in Duitsland (vorige week donderdag vertrokken, komt morgen gelukkig weer thuis). Dus we zijn een week met zijn drieën. De laatste maanden in Nederland waren we dat wel gewend, maar het voelt hier toch anders.

De herfst lijkt ook hier zijn intrede te doen. Begin van de week haalden we nog de 28 graden, maar vandaag wordt het niet warmer dan een graad of 13. Dat is even wennen. De lange broeken en truien mogen weer aan. En het is behoorlijk regenachtig. Na twee maanden prachtig weer, mag dat ook wel een keer.

Na op verschillende plekken te hebben getennist, heb ik inmiddels vaste groepjes gevonden. Op dinsdag ga ik meedraaien in een tennisleague (single). Dit houdt in dat ik elke 2 à 3 weken een single-wedstrijd speel. Dit wordt georganiseerd door een tenniscoach die na de wedstrijd feedback geeft aan alle speelsters (eerste keer van mijn leven dat ik een tenniscoach heb). Elke week zijn er 6 speelsters en na afloop wordt er samen geluncht. Dat is wel zo gezellig.
Op de dinsdagen dat ik niet single, draai ik mee in een 'round robin': 12 of 16 speelsters spelen in wisselende samenstelling dubbels.
Dus dinsdag wordt mijn tennisdag. Er wordt in tennishallen gespeeld en gaat dus altijd door.

Byrthe mocht gisteren ook binnen tennissen. Ze moest met haar team spelen in het 'state tournament'. Aangezien er regen werd voorspeld (uiteindelijk bleef het droog), werd er een tennishal afgehuurd, want de wedstrijden moesten doorgaan. De banen waren vanaf 14 uur beschikbaar. De 7 meiden van het tennisteam hoefden vanaf 13 uur geen lessen meer te volgen (normaal tot 14.45 les) en gingen met de schoolbus naar de tennishal. In het toernooi zijn ze als 8e geplaatst (van de 16). Gisteren hebben ze redelijk makkelijk gewonnen van de nr. 9 (alle 5 wedstrijden gewonnen). De volgende wedstrijd is tegen de nr. 1 geplaatst. Dat wordt een stuk lastiger.
Sport is echt een belangrijk issue op de High School. Beide tenniscoaches gingen mee en ook de 'athletics director' van de school kwam kijken. De High School heeft een aparte directeur voor het sportgedeelte!

Naast sport is muziek op de scholen een belangrijke bezigheid. Helaas speelt Byrthe op dit moment geen muziekinstrument meer, maar Jarne wel. Op Jarnes school zijn twee orkesten die beiden uit ongeveer 110 leerlingen bestaan. De beginnende muzikanten spelen in de Gold Band. De meer gevorderde muzikanten in de Blue Band. Jarne is vorige week 'gepromoveerd' naar de Blue Band. Er wordt 2 of 3 keer per week (wisselend per week) gerepeteerd met de Blue Band en daarnaast heeft Jarne elke week een uur trompetles met een groepje leerlingen. De trompetles is onder schooltijd. Dit betekent dat je een andere les mist en met de docent overlegt hoe je dit in kunt halen. De repetitie met de Band is het laatste lesuur. In dat uur hebben kinderen of Band of study hall (onder begeleiding huiswerk maken). Het eerste optreden is in december. Ben heel benieuwd! Het is toch geweldig dat 1 op de 3 kinderen op de Middle School een instrument speelt en dat je in zo'n groot orkest mag spelen!

De gemoederen worden hier verder bezig gehouden door orkaan Joaquin. Het lijkt erop dat de orkaan op tijd af gaat buigen naar de oceaan, maar niet iedereen is er hier al gerust op. De kinderen hopen dat de orkaan onze kant op komt, want ze hebben gehoord dat de scholen een week dicht waren tijdens orkaan Sandy. Of de orkaan hier nu komt of niet, in ieder geval is er slecht weer op komst.

En de jeugd is in de ban van Halloween. Het duurt nog een maand, maar veel tuinen zijn al versierd in het kader van Halloween. Gisteren met Jarne een tuin gezien die helemaal vol stond met 'enge' poppen. Binnenkort plaats ik wel wat foto's van Halloweentuinen.

 

Byrthe heeft met drie meiden afgesproken dat ze samen 'trick or treat' gaan doen. Er wordt nu flink gebrainstormd hoe ze zich gaan verkleden (het lijkt wel carnaval). Het schijnt dat de kinderen ook verkleed naar school gaan met Halloween. Jarne is ook zeker van plan om mee te doen. Die moet nog even op zoek naar een groepje bij wie hij zich aan kan sluiten.
Wij hebben de eerste Halloweenversieringen ook in huis gehaald en als het aan de kinderen ligt volgt er nog veel meer......