Vandaag de 5e schooldag. Het gaat boven verwachting met Byrthe en Jarne, hoewel ze na een schooldag behoorlijk moe zijn. Beiden hebben al veel nieuwe kinderen leren kennen en kunnen het Engels best goed verstaan. Byrthe krijgt op school regelmatig complimenten over haar Engels. Ze hoopt wel dat het niet al te lang gaat duren totdat ze vlot mee kan praten tijdens de lunchpauze.
Beiden krijgen op school ESL (English as second language). Daar merken ze dat ze een stuk verder zijn met Engels dan de andere leerlingen. Overigens zit Jarne maar met 1 andere leerling bij ESL en Byrthe heeft 3 klasgenoten.
Alle lessen volgen in het Engels en het bijbehorende huiswerk maken is behoorlijk pittig. Het is een hele toer om de teksten voor bijv. geschiedenis goed te begrijpen en daar dan ook nog vragen bij te maken (vind ik zelf ook....). En bij het reguliere Engels heeft Byrthe nu moeilijke woorden. Dat is voor het vak Nederlands al lastig, laat staan voor Engels.....
Huiswerk maken kost voorlopig dan ook wat meer tijd. Op de IPad kunnen ze hun huiswerk vinden, maar dat is behoorlijk onoverzichtelijk (vinden wij). En het lukt ook niet altijd om de bijbehorende documenten te downloaden. Tja, dan houdt het op. Dan maar weer een vriendelijk mailtje naar de docent en hopen dat hij/zij een beetje coulant is. Op de IPad staat ook gelijk in rode letters 'too late' als je het huiswerk niet op tijd instuurt..... Niet echt motiverend.... We moeten er nog achter komen hoe strikt de docenten hier zijn, want het lijkt erop dat je huiswerk meetelt in je cijfers.
Ik had al gehoord dat er behoorlijk wat wordt afgetoetst op Amerikaanse scholen. En dat lijkt te kloppen: Byrthe heeft gisteren haar 1e toets gehad (over de 52 lab-regels van biologie) en morgen heeft ze er maar liefst 4. Dat wordt stampen vanavond!
Jarne heeft tot nu toe 1 onverwachte toets bij wiskunde gehad. Waarschijnlijk was dit een test om te kijken hoever iedereen is met wiskunde. Dat hoopt hij wel, want het was erg moeilijk (zowel de wiskunde als het begrijpen van de vragen in het Engels).
Maar.... waar ik eigenlijk iets over wilde vertellen is het verkeer rond schooltijden. Ik kijk daar met verbazing naar. Opvallend is dat veel kinderen met de auto naar school worden gebracht (kinderen die verder dan 2 mijl van school wonen, komen met de schoolbus). Dit betekent dat er een file richting de school rijdt, je met z'n allen achter elkaar stil staat en overal kinderen uit auto's stappen. Nu doen wij daar al aardig aan mee: Byrthe wordt 's ochtends meestal door Albert afgezet (op weg naar zijn werk). Ze moet nl. 2 dikke rugzakken mee: tennistas en schooltas. Die schooltas is aardig zwaar: dat er met de IPad gewerkt wordt, wil niet zeggen dat er geen boeken gebruikt worden. En een studieboek hier is gelijk een heel dik en zwaar boek. De fietsen hier kennen geen bagagedrager: oftewel ..... brengen en halen .....
Jarne gaat meestal op de fiets naar school, maar vandaag moest hij zijn grote trompetkoffer mee, dus heb ik het naar school brengen mogen ervaren. Fijn in de file.....
Op verschillende plaatsen staan brigadiers om de kinderen die lopend naar school gaan te helpen met oversteken. Natuurlijk prima, maar dat betekent ook dat een kruispunt met stoplichten volledig stil wordt gelegd om een kind te laten oversteken. Een kind hoeft dan niet voor het rode voetgangerslicht te stoppen.
Heel fijn dat kinderen hierdoor veilig door het verkeer gaan, maar eerlijk gezegd heb ik er ook vraagtekens bij. Door het vele brengen en halen met auto's en de kinderen altijd te helpen met oversteken, krijgen ze de verkeersregels en het verkeersinzicht niet van jongs af aan mee. En als ze 16 zijn, mogen ze onder begeleiding van een volwassene (bijv. één van de ouders) achter het stuur....
Heb zelf het idee dat het voor kinderen beter is om zich zelfstandig door het verkeer te begeven (waar dat mogelijk is). Hoewel dat in het begin heel spannend kan zijn.
En nu de kinderen op school zijn, heb ik tijd om wat meer rond te kijken. Ben begonnen met zoeken naar tennismaatjes. Ben langs een aantal tennishallen gereden om te vragen of ik ergens aan kan sluiten. Ze vragen dan natuurlijk naar mijn niveau, maar hier werken ze met andere 'ratings' dan in NL. Dus dat is lastig te vergelijken. Ga nu op een paar plekken een keer meedraaien om te kijken waar ik aansluiting vind.
Zal volgende keer laten weten hoe mijn zoektocht gaat. Jarne is inmiddels bij een baseballteam aangesloten, heeft zijn eerste twee trainingen gehad. Vond hij erg leuk, voelde zich erg welkom en hij heeft al heel veel geleerd. De andere jongens baseballen al een aantal jaar, dus hij heeft wat in te halen. De training wordt gegeven door vaders van teamgenoten. Geweldig om te zien hoe positief de trainers hier coachen. Ook teamgenoten geven op een positieve manier tips. Mooi om te zien! A.s. zondag is de eerste wedstrijd.
Byrthe heeft vandaag haar eerste competitiewedstrijd tennis (tegen team van een andere high school). Nog niet helemaal zeker of het door kan gaan, want .... bijna niet te geloven..... maar vandaag regent het. Is de 2e dag met regen sinds we hier zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten